EKONOMİ16.07.2021 14:58
Çalışmada; Çarşamba İlçesinde örtü altında sebze yetiştiriciliği yapan üreticilerin üretim ve pazarlama konularına yönelik bilgi kaynaklarını tespit etmek ve bu bilgi kaynaklarının tarımsal yayım açısından değerlendirilmesi amaçlandı.
Tesadüfi Tabakalı Örnekleme Yöntemine göre sebze üretimi yapılan 37 köyden seçilen 104 üretici ile yüz yüze görüşme ile anket yapıldı. Üreticilerin kullanmış oldukları bilgi kaynakları modern ve geleneksel olmak üzere iki gruba ayrılarak bu iki grup arasında sosyoekonomik özellikler, iletişim davranışları ve örtü altı üreticilik uygulamaları bakımından herhangi bir farkın olup olmadığı kontrol edildi.
Araştırma bulgularına göre, örtü altında üretim yapan üreticilerin ortalama yaşı 53, ortalama aile fert sayısı 5.51, ilköğretim mezunu olan üreticilerin oranı yüzde 84.6, köy yönetimine katılanların oranı yüzde 30.8 ve ortalama örtü altı büyüklüğü 1.872 dekar olarak bulundu..
İletişim davranışları açısından gazete okuyan üreticilerin oranı yüzde 32.7, radyo dinleyenlerin oranı yüzde 28.8, internet kullananların oranı yüzde 46.2, televizyon izleyenlerin oranı ise yüzde 98.1.
Ayrıca ilçe merkezine en az haftada bir defa gidenler yüzde 92.3 ve ziraat mühendisi ile ayda en az bir defa görüşenler ise yüzde 87.5’lik bir oran oluşturdu.
Örtü altı üreticilik uygulamaları bakımından; toprak analizi yaptıranlar yüzde 46.2, çiftlik gübresi kullananlar yüzde 96.2, ayda bir defa kimyasal ilaç kullananlar yüzde 83.7, kuyu suyunu kullananlar yüzde 88.5 ve damla sulama sistemi kullananlar 83.7’lik bir oran oluşturdu.
Üreticilerin büyük çoğunluğu (yüzde 95.2) örtü altı üreticiliğe başlarken ilk bilgi kaynağı olarak komşu üreticilerden yararlandığı belirtildi.
Araştırmanın sonuç bölümünde şu ifadelere yer verildi;
“Üreticiler modern bilgi kaynaklarından yararlanarak, kendi sosyal sistemleri dışında gelişen teknolojilerden daha kolay haberdar olmakta ve bu teknolojilerin yararlarını daha kısa sürede idrak etmektedir.
Modern bilgi kaynaklarını kullanmayan üreticiler ise çoğu zaman değişime daha geç ayak uydurmaktadır. Üreticilerin bu iki kaynakların hangisini daha çok kullandıkları ise sosyo-ekonomik özelliklerine göre değişiklikler gösterebilmektedir.
Üreticilere kimlere başvurdukları soruldu
Araştırma bölgesinde yer alan üreticilerin kitle iletişiminde yararlanma ve yakın-uzak çevre ile olan ilişkileri bakımından profili ortaya konduğunda; gazete okuma ve radyo dinleme eğilimi düşük olan, günde bir kaç saat televizyon izleyen, internet kullanımı kısıtlı, haftada en az bir defa ilçe merkezini ziyaret eden, en az ayda bir defa il merkezini ziyaret eden, en az ayda bir defa ziraat mühendisiyle görüşen, en az ayda bir defa tarım kurum ya da kuruluşlarını ziyaret eden, tarımsal eğitimlere katılımı düşük ve tarımsal konularda başkalarının görüşlerine başvuran kişiler oldukları belirlenmiştir.
Araştırma bölgesinde yer alan üreticilerin örtü altı yetiştiricilik uygulamaları bakımından profili ortaya konduğunda; toprak analizi yaptırmaya mesafeli, çiftlik gübresi kullanan, kimyasal gübre ve tarımsal mücadele ilaçları kullanımı oldukça yaygın olan, sulamada kuyu suyunu ve sulama sistemi olarak yağmurlama ve damlama sulama sistemini kullanmayı tercih eden çiftçiler oldukları anlaşılmıştır.
Araştırma sonucu üreticilerin bilgi kaynağı olarak, bitkisel zararlılarla mücadelede ve kimyasal ilaç kullanımında girdi temin eden firmaları, toprak hazırlığında tarım teşkilatlarını, gübreleme konusunda komşu üreticileri tercih ettikleri tespit edilmiştir.
Sonuç olarak örtü altı yetiştiriciliği genel olarak Türkiye’de ve özelde araştırma bölgesi olan Samsun İlinin Çarşamba İlçesinde gelişme potansiyeli bulunan bir üretim faaliyetidir. Örtü altı yetiştiriciliğinde verim ve kalitenin artırılmasında modern teknolojilerin kullanımı için modern bilgi kaynaklarından yararlanılması gerekir.
Bu yolla üreticiler hem üretim teknikleri hem de pazarlama konularında bilgilerini güncellemekte ve yeni uygulamalardan haberdar olmaktadır. Çiftçilerin bu olanaklardan yararlanması için bölgede bulunan bütün paydaşların bir araya gelerek çeşitli eğitim ve yayım programları geliştirilmesi gerekir. Tarım İlçe Müdürlüğünün en önemli fonksiyonu ise paydaşları bir araya getirmek ve beraber çalışmalarını sağlamaktır.”